Op avontuur in Zuid-Afrika

Ayr - Bezoek Fam. Lucas - Verjaardag Lars

Gisteren zijn we aangekomen in Toronto. We hebben dit keer wel een fijne vlucht gehad, alleen nu wel een aantal keren met turbulentie. Tegen de tijd dat ze de lichtjes van de gordels uit deden konden ze alweer aan. Wat ook heel leuk was was het dansje van de stewards, omdat ze hier een provincie hebben die Franstalig is doen ze dus ook 'het' dansje waar de nooduitgangen zijn 2 keer. Dit keer wel in de hoofdsteun voor ons een klein beeldscherm waar iedereen zijn eigen programma`s/film kon kijken.Toen werden we opgewacht op het vliegveld door de hele Fam. Lucas. Het was leuk om ze na 2 maanden weer te zien.

Vandaag is Lars 22 jaar geworden. We hebben zijn verjaardag hier gevierd met een heerlijke blauwe taart (uitgezocht door m`n nichtjes). Er zat alleen zoveel kleurstof in dat iedereen z`n mond, lippen en tanden er blauw van werden. Het was vandaag de bedoeling om het water op te zoeken omdat het mooi weer zou worden maar het was vandaag bewolkt. We zijn daarom even naar een shoppingmall geweest en vanavond zijn we met z`n allen uit eten geweest. Hier werd Lars even door het hele restaurant in het zonnetje gezet. Lars werd gevraagd uit zijn stoel op te staan en kreeg toen 2 horens op zijn hoofd. Vervolgens werd het hele restaurant gevraagd mee te zingen en te klappen. Dit was echt een verrassing voor hem! We willen via deze weg ook iedereen bedanken voor de felicitaties!

Op dit moment is er een tornado-waarschuwing in de buurt van Toronto afgegeven en komt de regen hier met bakken uit de hemel. Onweer gaat hier ook iets meer tekeer dan in Nederland. Toch beloofd het morgen weer een betere dag te worden en gaan we onze laatste activiteit hier in Canada ondernemen : de Niagara Falls.

Rafter Six Ranch

De afgelopen 2 dagen hebben we verbleven op de Rafter Six Ranch zo`n 50 kilometer voor Calgary. Een echte western ranch zoals we hem gewend zijn in de films. Hier is ook de film opgenomen 'River of no return' waarin Marlin Monroe voor het eerst te zien was.

Zelf ben ik gisteren al 1 uur naar buiten geweest te paard, gewoon omdat ik het niet kon laten

Tongue out
. Helaas zat ik tussen een 4-tal Japanners en heb ikniets kunnen verstaan van wat ze allemaal brabbelden. Vandaag zijn we samen een buitenrit gaan maken van 2 uur. Dit keer met maar èèn meid erbij en dan natuurlijk onze ' begeleider'. Lars zat op een grote tinker die 'Mama`s boy' heette (hahaha). Buiten dat was het een rustige, relaxte rit. De paarden hier zijn allemaal zo makkelijk. Er werd vandaag ook een jong paard van 4 jaar beleerd onder het zadel. Het paard was nog nooit met zadel en hoofdstel in aanraking geweest en binnen 1,5 uur zat ze er al op. Erg mooi om te zien hoe ze dat doen op de natural horsemanship methode.

Vanavond hebben we al onze koffers en tassen weer ingepakt en staan ze klaar om morgen mee naar Calgary te gaan. Daar gaan we onze auto inleveren en we hopen natuurlijk dat dit niet weer voor problemen gaat zorgen. Dan pakken we een binnenlandse vlucht naar Toronto om 13:00 uur (21:00 Nederlandse tijd) en dan worden we daar opgewacht door de Fam. Lucas.

(Voor de nieuwsgierigen: Ons vluchtnummer WS 802 en de vlucht duurt 3,45 uur)

Omdat dit land zo inmens groot is hebben we weer te maken met een tijdsverschil. Daar zal het verschil met Nederland nog maar 6 uur zijn. We zijn blij dat we de terugreis zo in 2 etappes kunnen doen, dan hebben we niet meer die lange zit van 9 uur...

Banff - de Rockies

Ja hoor, we zitten er nog steeds middenin: de Rockies.

Nu zitten we zo`n beetje aan de andere kant van het Nationale Park in Banff. Gisteren zijn we vanuit Jasper over de Icefields Parkway gereden. Dit is eigenlijk gewoon de Highway dwars door de Rockies heen. Deze 200 kilometer lange weg is in de jaren 30 uitgehakt door werklozen. Zij kregen er toen 20 cent per dag voor! Ik moet toegeven dat ze goed hun best hebben gedaan want het was schitterend! Dit is zo`n weg die je elke dag wel naar je werk zou willen rijden en dan zou je de file zelfs nog voor lief nemen. Ontzettend mooi!

We hebben dus weer een aantal wandelingen gemaakt in dit mooie gebergte en ook een stop bij de Athabasca Glacier. Ook dit is weer een smeltende gletsjer maar waar je wel op kan lopen (op eigen risico dan). Er zijn zelfs speciale bussen voor gemaakt waarmee je hierop kan rijden. Je kan alleen heel goed zien dat de gletsjer heel hard smelt. Het is met jaartallen op bordjes aangegeven tot waar de gletsjer toen was. Je hoort mensen altijd wel erover praten dat de aarde opwarmt en het ijs smelt maar nu hebben wij het met eigen ogen kunnen zien. Waarschijnlijk is deze gletsjer er over 100 jaar niet meer.

Klaagde ik 2 dagen geleden nog over het weer hier, we hebben nu 2 zomerse dagen achter de rug van rond de 25 graden. Vandaag hebben we daar heerlijk van genoten bij Lake Louise, Johnston Lake en Moraine lake. Vooral bij Lake Louise bleek dat het een bezienswaardigheid was waar alle touristen naartoe gingen, dat bleek namelijk bij het parkeren. We hebben een heeeeeul eind moeten lopen. Maar dan krijg je ook wel het plaatje dat je in alle reisgidsen ziet staan....

Wist je dat:

- We nu al meer dan 3.000 kilometer met alleen de auto hebben gereden

- Deze afstand gelijk staat aan de lengte van 30.000 wc rollen (altijd handig om te weten

Wink
)

- We nu al 668 foto`s hebben gemaakt

- We het uit eten gaan niet meer leuk vinden

- Als Gebr. de Koning ooit erover nadenken een vestiging in het buitenland te gaan beginnen Canada een goeie optie zou zijn (vanwege sommige bruggen)

- Een benzinepomp hier beginnen op Highway`s ook een gat in de markt is

- De benzine hier nu $1,15 is (dus ongeveer €0,95 per liter)

Jasper - de Rockies

We zijn 2 dagen in Smithers gebleven, een flinke stad als je vanuit Stewart komt! Wat waren we blij dat er eindelijk weer wat te beleven was. We hebben hier even wat huishoudelijke taken gedaan (ook hier ontkom je er helaas niet aan). Even de auto gezogen, die ziet er namelijk echt niet meer uit, en even een wasje gedaan en gestreken. Daarna zijn we even het centrum in geweest en hebben we leuke winkeltjes bezocht. Als je hier gaat shoppen moet je niet vergeten dat er bij de kassa nog de BTW bij komt, moet je even aan wennen. Je ziet iets en denkt ' He, wat goedkoop' en dan kom je bij het afrekenen toch bedrogen uit.

Verder gereden naar Prince George, dat was een lange autort. We hebben buiten de plaspauzes om geen stops meer gehad. Bij ons hotel aangekomen was er nog een klein probleempje bij het inchecken. Er was niet gereserveerd onder onze namen of die van Nature Trek en dat terwijl ik toch echt een bewijs had. Bij nader onderzoek bleek dat het was geannuleerd maar niet door ons noch door Nature Trek. Wij kregen de sleutel en hun gingen het verder uitvogelen, ideaal! Later niets meer van gehoord dus het zal allemaal wel weer goed zitten. Onze gedachten staan in de 'vakantiemood' en daar gaan we ons dus niet druk meer om maken.

Savonds en smorgens heerlijk gegeten bij Denny`s =) (Dat is een typisch Amerikaanse eettent waar je 24 uur per dag terecht kan, waar het eten lekker is en ook nog voor een redelijke prijs). Daarna hebben we nog even de plaatselijke VVV bezocht waar we heel hartelijk werden geholpen. Toen zijn we nog een paar inkopen wezen doen bij de Canadian SUPERstore. Die was ook echt SUPER groot. Je kon er werkelijk alles vinden. Medicijnen etc. worden daar ook gewoon verkocht, ze zijn hier volgens mij niet zo moeilijk daarin. (Ook verkopen ze hier in de super gewoon Nederlanse stroopwafels en speculaas).

Eergisteren zijn we dan aangekomen in Jasper, gelegen in het Nationale Park in de Rocky Mountains. Wat een ongelofelijk mooi gebied is het hier! We zitten hier in een knus parkje met allemaal van die houten huisjes waar rook uit de schoorsteen komt. In de winter moet het hier echt een sprookje zijn! We hebben gisteren een wandeling gemaakt bij Edith Cavell. Dat moet je gewoon met je eigen ogen hebben gezien want ik kan het niet mooi genoeg omschrijven. Het is een smeltende gletsjer en de berg zelf is nog helemaal van ijs maar omdat het smelt was er onderaan een meertje ontstaan waar het ijs nog in dreef en ook een grot waar je de ijsblokken nog zag staan. (foto`s volgen)

We werden ook voor ons gevoel een uur te vroeg gewekt door de wekker. Wat blijkt nu, omdat we nu in de provincie Alberta zitten dat we de klok een uur vooruit moeten zetten. We waren dus net op tijd voor ons ontbijt. (Het scheelt nu dus 8 uur met Nederland). Dank aan de mobiele telefoons die automatisch de tijdzone aanpassen!

Over het weer in Nederland mogen jullie trouwens niet klagen want wij hebben hier in het noorden een gemiddelde temperatuur van 13 graden! Bij het parkeren van onze auto bij de gletsjer was het zelfs 7 graden maar bij de gletsjer zelf moet het rond het vriespunt zijn geweest. We hebben in Vancouver gelukkig wel lekker weer gehad en hopen onze vakantie in Toronto ook met mooi weer af te sluiten. Voor nu zullen we het moeten doen et bewolking en ons (dikke) vest.

Alaska

We verbleven afgelopen 2 nachten in Stewart: een oud, vervallen en bijna verlaten dorpje vlakbij Alaska. Als de huizen er niet leeg stonden dan stonden ze wel te koop. Er was dan ook niks leuks te doen en we hebben 'verplicht' maar een dagje vakantie genomen. Het was de bedoeling om een dagtrip te maken naar de gletsjers in Alaska maar dat zagen we niet zitten omdat de gehele weg in Alaska NIET geasfalteerd is en je max. 20 km per uur kan rijden. Dat zagen we niet zitten + het feit dat je op onverharde wegen niet verzekerd ben. Als er dan iets gebeurd met de auto zijn we echt de pineut en Annemarie ook.


We zijn nog wel savonds naar Fish Creek in Heyder (Alaska) geweest. Hier zwemmen goed gevormde zalmen van soms wel een meter lang (ze kunnen net zoveel wegen als een klein kind). Dit is ook het punt waar de beren ze komen vangen. Samen met nog zo`n 50 andere Amerikanen sta je daar dan op te wachten... en te wachten... en uiteindelijk hebben we geen beren gezien. We gingen maar weer die fijne onverharde weg terug naar ons hotel.


Maar we kunnen jullie wel vertellen dat we 3 bruine beren in het wild hebben gezien! Die knuffeldieren lopen hier gewoon langs de Cassiar Highway het gras te maaien. Het zijn echt schatjes om te zien, ik had er graag een als huisdier mee willen nemen maar helaas heb ik daarvoor te weinig plek in m`n koffer. Ik zal op zoek moeten gaan naar een kleiner exemplaar.

Die Amerikanen gaan trouwens met campers op vakantie die zo groot en hoog zijn als een touringcar! Dat zijn dan ook nog van die machines die je later nog in de breedte uit kan schuiven. Dan denk je dat ze ruimte genoeg hebben maar ze presteren het om dan nog 2 skiboxen boven het dak te doen + 2 kajakken erbij en hun auto als aanhanger. Je snapt niet dat ze nog vooruit komen....

Nog een paar 'weet-je-datjes':
- Lars jarig is in onze vakantie, precies als we bij Fam. Lucas logeren
- We nu al ruim een week in Canada verblijven
- Ik per ongeluk ook een kinder CD heb meegenomen dus Mega Mindy en K3 ook te horen zijn
- Je hier zelf je ontbijt en middag 'meal' met je auto af kan halen (zoals een MC Drive)
- Hier sommige restaurants 24 uur per dag open zijn
- Je hier zonder Truck niet meetel (van die hoge wagens)
- We ruim 5 minuten hebben moeten wachten tot er een lange goederentrein voorbij was
(die zijn hier echt lang!)
- De Cassiar Highway berucht is, waarom weten wij ook niet want er is niks berucht aan
- Laag alcholpercentage zit in al het alchol (dronken worden komt hier vast niet veel voor)
- Ze hier millieuvriendelijk willen zijn maar bij de supermarkt krijg je voor een kleine boodschap al zo`n 4 plastic tasjes mee (ze pakken het dan wel voor je in, wat een service hè)

Ferry Inside Passage & Terrace

Gisteren zijn we heeeeul vroeg vertrokken naar de ferry van BC ferries in Port Hardy. Gelukkig had onze gastvrouw een ontbijt klaargemaakt wat we onderweg op konden eten. Het is een schip van 3 jaar oud en wat gebouwd is in Duitsland. De kiel aan de voorkant kon open waar we dus met de auto inreden. Om 07:30 zijn we gaan varen en om 22:30 kwamen we aan in het noorden: Prince Rupert. Met de auto is het een afstand van 530 kilometer. (de Rijnreisjes zijn er niets bij). Onderweg hebben we ons niet verveeld want al bij binnenkomst kwam Jerry zichzelfs voorstellen als 'onze tourist operator'. Ik heb zijn presentatie bijgewoond en ben een hoop dingen wijzer geworden van het schip en van Britisch Columbia. Jerry zat met zijn Tourist Office vlakbij onze stoelen en zijn standaard openingszin was 'Hi there, what can I do for you?' wat wij dus de hele dag aan hebben moeten horen.(Voor degene die hem kennen: hij leek op de witte/blonde uitvoering van Mister Wilson uit Dennis de Bengel).

Ik kwam er ook al snel achter dat er een Nederlandse reisgezelschap aanwezig was op het schip. Hoe ik daarachter kwam? Ik kwam aan op het zonnedek achter en daar zaten ze: jassen en vesten uit en mouwen en broekspijpen omhoog gerold. Je pikt ze er ook altijd uit, die Nederlanders.Ik heb er overigens zelf ook aan meegedaan =)

Ook hebben we weer walvissen en orka`s gezien. Dit keer heeft Lars de walvissen van heeul dichtbij gezien maar had hij helaas geen fototoestel bij zich. Ook hebben we genoten van het mooie uitzicht op de bergen en fjorden. Hoog op de bergtoppen lag zelfs nog sneeuw.

Het lukt me niet om onze filmpje van de orka`s op de blog te zetten maar jullie kunnen het via deze link bekijken (vergeet niet het geluid aan te zetten): http://www.youtube.com/watch?v=N8qnziukYsw

Vandaag zijn we langs de Skeena river verder gereden naar Terrace. Smorgens zijn we nog even in de 'Cow street' wezen kijken in Prince Rupert en zijn daarna doorgereden naar Diana Lake. Daar zijn we even 'een' geweest met de natuur. Dit is namelijk niet touristisch en we waren hier de enige. Korte wandeling met aan het einde een waterval. Daarna zijn we 140 kilometer geen benzinestations of plaatsjes tegen gekomen. Er zijn hier echt maar weinig wegen en onderweg komt je alleen rust plekjes tegen. Dit zal de komende dagen nog erger worden aangezien we nog langere stukken gaan rijden. We bereiden ons erop voor door elke keer te tanken en genoeg eten en drinken mee te nemen, dan moet het goed komen.

Langzaam op naar de grizzly beren in Alaska.

Port Hardy

Vanmorgen zijn we weer aangekomen op Vancouver Island. Nouja eiland, dit 'eiland' is 454 km lang en 100 km breed, ook wel het grootste eiland in Britisch Columbia in de Grote oceaan. Wij hebben zo ongeveer al het hele eiland gezien vanaf de Highway. Daarom is het ook tijd om morgen weer naar een ander deel te gaan want we zijn dat uitzicht op die zee nu wel zat! (geintje)

Vandaag hebben we het plaatsje Telegraph Cove bezocht, wat eigenlijk niet zo heel bijzonder was. Daarna zijn we vanmiddag met onze nette kleding en ons goede gedrag naar de plaatselijke golfbaan geweest! 2 beginnende NL`ers tussen de Canadeze kakkers, leuke combinatie! Iedereen reed daar met zo`n golfkarretje en wij hebben alles te voet af moeten leggen. We zijn uitgelachen, hebben bijnamen gekregen maar na hole 7 (van de 9) hadden we de smaak te pakken. We gingen gewoon door op onze manier.

Daarna ons intrek(je) genomen in onderstaande villa met (alweer) uitzicht op zee. We bereiden ons geestelijk voor op de lange vaartocht van morgen. Om 04:45 gaat de wekker en dan hopen we om 05:30 aan te komen bij de ferry. Na een lange tocht op zee hopen we morgen om 22:30 aan te komen in Prince Rupert. Een heel stuk naar het noorden richting Alaska.

Eiland "Alert Bay"

Gisteren zijn we vroeg vertrokken uit ons luxe hotel naar de zandsculpturen in Parksville. Echt ontzettend mooi en leuk om te zien. Daarna zijn we begonnen aan een lange autorit van 400 kilometer. Het was een lange middag rijden voor ons (aangezien je hier overal max. 110 kilometer per uur mag). Onderweg kwamen we nog op het idee om even de 'Horne lake caverns' in te gaan. Dit zijn ijs grotten. Hier hebben we onze eigen rondleiding gevolgd inclusief de leuke witte helmpjes. (Wat ook wel echt nodig was want je stoot elke keer je hoofd). Voor claustrofobische mensen is dit ook niets, de doorgang was zo`n 40 cm breed.

Tot nu toe hebben we al aardig wat wild gezien:

- Zee-arenden

- Zwarte dolfijnen

- Zeehonden

- Orka`s

- Walvissen

- Hert

- Canadezen

èèn van de hoogtepunten van onze reis was toch ook zeker wel vandaag: de walvissentocht per zeilboot. We gingen vanmorgen erg vroeg weg hiervoor en hebben de kou getrotseerd maar dan heb je ook wat. Op nog geen 5 meter van ons vandaan kwamen 2 orka`s uit het water recht omhoog!! Laat ik daar net op tijd een foto van hebben gemaakt. Onze reisleiders hadden dit de laatste 15 jaar niet meer gezien dat ze dit zo dichtbij deden. Deze mensen gaan elke dag het water op en weten precies welke orka`s het zijn. (ze worden herkend aan de vormen van hun vinnen). Ze wisten er in ieder geval een hoop van te vertellen. Ook hebben we nog 9 walvissen even boven het water gezien. Dat geluid wat je hoort als ze dat water omhoog spuiten is ook echt geweldig.

Vanmiddag hebben we dan toch heel even 'gerelaxed'. We zaten nu 2 nachten op dezelfde locatie en daardoor hadden we vanmiddag even niks ingepland. Lekker even het stadje in geweest, het totempalen park bezocht en even heerlijk van de zon en het mooie uitzicht genoten. Vanavond zijn we nog even in het bos hier in Alert Bay geweest wat ook weer mooie plaatjes opleverd.

Wist je dat:

- We nu kunnen zeggen dat we terug in de tijd zijn gereist? (We leven nu 9 uur vroeger dan in NL)

- We nu al/pas in het ritme hier zitten (we zaten soms om 04:00 rechtop in ons bed en hadden erge honger)

- Lars terugpraat tegen de Tom Tom

- Canadese bevolking erg aardig en behulpzaam is

- Je alles in de supermarkt in grootverpakking kunt kopen

- Je hier op de Highway soms max. 110 km per uur mag rijden

- Fietsen en voetgangers ook op de Highway mogen

- Er ook hele fietsevenementen op de Highway plaatsvinden

- We voor het eerst hebben getankt (was een heel gedoe omdat meneer de pompbediender zei dat het diesel was!)

- Je hier verplicht ben om fooi te geven